Reisverslag
Verslag Haranglab 2003
Van dag tot dag
Op vrijdagmiddag 11 juli is de groep van het Centraal Station vertrokken naar Schiphol. De afspraak met de groepsleden was om zo weinig mogelijke persoonlijke bagage mee te nemen. Zodoende kon men gewicht besparen en meer gereedschap en bouwmaterialen meenemen. Reizen met weinig bagage lukte echter alleen onze voormalig daklozen, Xander en Robert. De anderen "gingen op zeker" en hadden meer kleren (en gewicht) bij zich dan gehoopt.
Op Schiphol aangekomen ontstonden er een aantal problemen die gelukkig allemaal konden worden opgelost. Er bleek een paspoort vergeten ( net op tijd nagebracht) en een andere deelnemer mocht van de douane het land niet uit. Door de inzet, ervaring en achtergrond van Eric (hij is wijkagent) werd ook dit probleem op Schiphol opgelost. Daarnaast bleek het vliegtuig overboekt waardoor de groep opgesplitst dreigde te worden. Door de KLM medewerkers met succes te overtuigen dat deze groep door zijn samenstelling beslist bij elkaar moest blijven, kon men uiteindelijk gezamenlijk vertrekken.Ook heeft de KLM zonder morren al het gereedschap en bouwmaterialen zonder bijbetaling ingeladen. Al het gereedschap van de Stichting Gered Gereedschap is daarom op de plaats van bestemming gekomen.
Bij aankomst op het vliegveld van Boekarest wachtte de groep een verrassing. Heimen Westerveld had niet alleen een bus geregeld, maar hij had een kompleet zigeunerorkest uit Haranglab meegenomen. Dit orkest ontving onze Hagenaars met muziek. De gehele verdere nacht van vrijdag op zaterdag heeft de groep, te samen met de zigeunergroep die hen welkom heette, in een bus gereisd naar Haranglab.
In Haranglab aangekomen bleek dat Heimen een nieuw pand te hebben aangeschaft. Dit pand wordt nu gebruikt als onderkomen voor onze jongeren. Het gebouw is ideaal om in te bivakkeren. Het is schoon, het ligt afgelegen, en er kan een kampvuur worden gestookt. Daarnaast zijn de bezittingen van de groep beschermd. Het pand heeft een hek. Als de groep aan de andere kant van het dorp aan het dorpscentrum bouwt en men dus weg is, wordt het bewaakt. Het onderkomen van de groep ligt op een kwartier lopen van het gebouw waar men aan gaat bouwen.
De gehele verdere zaterdag heeft de groep besteed aan het bijkomen van de reis, de inrichten van hun slaapplaatsen en het verkennen van de buurt. De groep heeft de zondag goed besteed en een grote boswandeling van 6 uur gemaakt. Ook is een nabijgelegen krottendorp bezocht. Met name de deelnemers die voor het eerst meegingen waren erg onder de indruk van de grote armoede waarin de zigeuners hier leefden. Zij waren (extra) ontdaan en wat stil.
Maandag
De 2 stukadoors Rik en Iscander gaan (met hulp) werken aan de buitenmuren. Verder gaat een groep schilderen aan de kozijnen. Ook gaan er enkelen binnen in het gebouw timmeren. Verder gaan er enkelen naar de stad om inkopen te doen. Een reis waar men een paar uur mee zoet is.
Het eten: de eerste dagen hebben de groepsleden zelf gekookt. Dit ging anders (sneller en "Hollandser") dan in Roemenië gebruikelijk is. Achteraf bleek dat onverstandig. Het Roemeense water is bijvoorbeeld van veel mindere kwaliteit dan in Nederland en dat water moet daarom lang koken. Doordat dit niet gebeurde voelden een aantal deelnemers zich een paar dagen niet zo goed (onder andere buikpijn/buikgriep.). Vandaar dat besloten is, net als vorig jaar, weer gebruik te maken van de Roemeense kookploeg. Wel blijven de groepsleden assisteren en zal er ook gepoogd worden "Hollandse invloeden" in het menu te krijgen.
Dinsdag
Zigeunerkinderen in de nieuwe kleren: de dames van de groep hebben kinderen beneden in het centrum gedoucht en hen daarna mee naar boven genomen en nieuwe kleren gegeven. Deze kleding is voorafgaand aan de vorige reis ingezameld. Er is op dit moment nog voldoende kleding om (gefaseerd) uit te reiken, maar "de bodem komt in zicht". De groep heeft daarom besloten om bij terugkomst in Den Haag een nieuwe kledingactie te starten. Men wil die kleding voor de winter in Haranglab hebben.
Woensdag
Bij de evaluatie van de vorige reis bleek dat men meer variatie wilde. Wel hard werken, maar ook een uitstapje met cultuur. Vandaar dat men woensdag met het openbaar vervoer, naar de hoofdstad van de provincie, Tirga Mures is gegaan. Men was van plan om een museum/paleis van de oud dictator Causescu te bezoeken. Dit gebouw bleek dicht. Wel open was een prachtig gerenoveerde joodse synagoge. In deze joodse kerk hebben de jongeren een rondleiding gehad en een toelichting op de historie van de joden en de jodenvervolging in de 2e wereld oorlog. Daarnaast werden er door de gids parallellen gelegd met de vervolging en positie van de zigeuners in de Balkan.
Na het bezoek aan de stad en het museum is men gaan eten in een restaurant en heeft men zich te goed gedaan aan patat, groente en biefstuk. Tijdens deze rustdag heeft Friso het problemen met het verzenden van foto's opgelost.
Een dood paard en aangelengde verf
Woensdagavond heeft men voor een zigeuner voor 100 euro een paard gekocht. Het beest werd contant betaald en zou de volgende dag geleverd worden. Een paard (en wagen) is voor een zigeuner heel belangrijk. Met dit vervoermiddel kan hij zaken vervoeren, goederen verhandelen en heeft het gezin een inkomen. De volgende dag, donderdag 18 juli, bleek het paard echter overleden. Een dierenarts die het dode dier vervolgens onderzocht constateerde dat het beest al lang ziek was. De jongeren waren dus getild. Heijmen gaat donderdagavond verhaal halen en het geld proberen terug te krijgen.
Een aantal jongeren hebben donderdag opnieuw geverfd aan de kozijnen en deuren. De verf is Roemeens en op waterbasis. Helaas is deze verf door de winkelier sterk verdund/aangelengd. Dit om zijn winstmarge te vergroten. Hierdoor zijn er vele lagen verf nodig zijn voordat het hout dekt. Opnieuw een vorm van corruptie, net als het verhaal van het paard. Het hoeft geen betoog dat de groep " knap ziek wordt van deze mentaliteit"
Donderdag
Donderdag wordt er ook "full speed" doorgestuukt. Rick is weer 100% beter (na buikgriep) en op krachten. Tezamen met de andere professionele stukadoor, Iscander gaan ze er vol tegenaan. Iscander is al dagen in topvorm en werkt zich "volledig uit de naad". Hij wordt geassisteerd door Eric en Raymond die het stucen en het specie aanmaken. Ook zigeuners helpen mee.
Vrijdag
Vrijdag 25 juli was een dag van hard werken en een bezoek aan het op zo'n 500 meter verder gelegen krottendorp. De stukadoors voeren een race tegen te klok. Zij willen voor hun vertrek het pand rondom afmaken. Ze halen het: zaterdag, de laatste werkdag ronden ze het werk af. De professionele stukadoor Iscander en Rick worden geassisteerd door enkele zigeuners, Eric, Rambo en af en toe ook Xander. Dat de zigeuners actief meehelpen doet iedereen goed. Het verbeterd de sfeer en de relatie en dezigeuners steken er ook wat van op. De burgemeester en de politiechef uit de buurt komen helaas niet opdagen. Het komt veel voor, dat afspraken niet na worden gekomen hier. Jammer.
Roxanne begint deze dag (met hulp van anderen uit de groep) met 16 kinderen aan het schilderproject. Men splitst de groep op. Zaterdag en misschien ook zondag komen de andere kinderen aan de beurt. Mike, Cynthia en Chantal hebben een gedeelte van de vrijdag besteed aan het sorteren van de kleding. Daarnaast werd begonnen met de verhuizing van de gesorteerde kleding naar het nieuwe pand. Dit nieuwe pand (waar de groep ook slaapt) is beter geschikt als kleding uitdeelpost.
Helaas kreeg de videocamera kuren. Na de nodige telefoontjes met Den Haag hopen wij dat het probleem nu de wereld uit is. Friso is van alle markten thuis en laat zich tijdens deze reis niet binden. Hij kijkt veel rond of iedereen het naar zijn zin heeft, springt bij, daar waar nodig en zorgt in de avond met zijn gitaar steevast voor de nodige sfeer. Chantal heeft deze week ook een speciale rol: het stimuleren dat iedereen regelmatig werkt aan zijn of haar dagboek, Omdat zij "een vlotte pen heeft" assisteert zij ook in letterlijke zin en wordt ze gebruikt als "secretaresse".
In de loop van de vrijdag werd het krottendorp, wat achter het pand ligt, bezocht. Tijdens het bezoek barstte een wolkbreuk los. Hierdoor merkten de jongeren dat de krotten lekten als een vergiet. Het gevolg was dat een gedeelte van de groep meteen het dorp ingingen, rollen plastic kochten en met de zigeuners aan het waterdicht maken van de huisjes begonnen te werken.
De relatie met de zigeuners
De relatie tussen de groep en de zigeuners is stukken beter dan vorig jaar. De zigeuners werken nu zelf mee en waarderen het heel erg dat de jongeren kleding en bouwmaterialen hebben gebracht. Daarnaast hebben ze het gewaardeerd dat er direct aan hun huisjes wordt gewerkt. Ook de groep is slimmer geworden, zij stimuleren dat de zigeuners hen meehelpen. Daarnaast proberen de jongeren hun vaardigheden zoals stuuken, metselen en timmeren op hen over te dragen.
400 liter water
Wouter Dol, van huis uit verpleger en werkzaam op het ministerie van Volksgezondheid was in oktober vorig jaar één van de begeleiders. Hij volgt nu de reis op het internet en maakte zich zorgen. Hij mailde: " drinken ze wel genoeg en krijgen ze wel genoeg zouten binnen". Raymond kon hem geruststellen. De groep eet zich klem aan zoute chips en heeft in totaal 400 liter water gedronken (het water wordt in flessen gekocht, dus de liters zijn gemakkelijk te tellen) Na een snelle berekening bleek dit 3,6 liter per persoon per dag te zijn: meer dan voldoende.
Zaterdag
Zaterdag was een miezerige dag: het motregende af en toe. Later op de dag wordt het weer beter. De meeste deelnemers zijn aan het eind van hun krachten en blij dat de komende zondag ook een echte rustdag wordt. Zaterdag werden de lopende klussen afgemaakt. Er wordt nog wat geholpen in het krottendorp, de kleding verder verhuisd naar het nieuwe pand. Daarnaast werd het kunstproject vervolgd met een 2e groep kinderen. Ook deze groep heeft er veel lol in. De kinderen werken aan een tafel en op de grond in de tuin terwijl achter hun op de steigers de stukadoors bezig zijn met de afronding van hun werk. Aan het eind van de dag komt ook het geld terug van het dode paard. Het arme beest is inmiddels met een ander paard weggesleept en wordt begraven. In de avond is de groep naar de nabijgelegen stad geweest voor een afscheidsmaaltijd in een restaurant.
Zondag
Een rustdag die gebruikt is om in te pakken, de ruimtes schoon te maken en om "wat aan te klooien". In de avond ging iedereen redelijk op tijd naar bed want om half 5 in de ochtend moest men op.
Maandag 28 juli
Half zes staat de bus voor en vertrekt men naar Boekarest. Helaas wist de chauffeur slecht de weg en verdwaalde men. Een kwartier voor vertrek arriveerde de groep bij het inchecken. Zonder problemen verliep de vlucht en ook op Schiphol waren er weinig problemen. Rond 8 uur in de avond nam men op Centraal Station afscheid van elkaar. De reis zat erop.
